۱۳۱۱۷.عنه عليه السلام :المُؤمِنُ في الدّنيا غَريبٌ. لا يَجزَعُ مِن ذُلِّها، و لا يَتَنافَسُ^۱ أهلَها في عِزِّها.^۲

۲۶۸۸

آدابُ المَحَبَّةِ

۱۳۱۱۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :أحبِبْ حَبيبَكَ هَونا ما فعَسى أن يَكونَ بَغيضَكَ يَوما ما. و أبغِضْ بَغيضَكَ هَونا ما فعَسى أن يَكونَ حَبيبَكَ يَوما ما.^۳

۱۳۱۱۹.عنه عليه السلام :إذا أحبَبتَ فلا تُكثِرْ.^۴

۱۳۱۲۰.عنه عليه السلام :إن استَنَمتَ إلى وَدودِكَ فَأحرِزْ لَهُ مِن أمرِكَ. و استَبقِ لَهُ مِن سِرِّكَ ما لَعَلَّكَ أن تَندَمَ عَلَيهِ وَقتا ما.^۵

۱۳۱۲۱.عنه عليه السلام :إيّاكَ أن تُخرِجَ صَديقَكَ إخراجا يُخرِجُهُ عَن مَوَدَّتِكَ. و استَبقِ لَهُ مِن اُنسِكَ مَوضِعا يَثِقُ بِالرُّجوعِ إلَيهِ.^۶

(انظر) الملامة : باب ۳۵۳۸.
الأخ : باب ۴۱.

۱۳۱۱۷.امام صادق عليه السلام :مؤمن در دنيا غريب است، از خوارى آن بى تابى نكند و براى [دستيابى به] عزّتش با مردم رقابت نورزد.

۲۶۸۸

ادب دوستى ورزيدن

۱۳۱۱۸.امام على عليه السلام :دوستت را در حدّ معتدل دوست بدار؛ زيرا ممكن است روزى دشمن تو شود و دشمنت را در حدّ ميانه دشمن بدار؛ زيرا شايد كه روزى دوست تو شود.

۱۳۱۱۹.امام على عليه السلام :هرگاه به كسى دوستى ورزيدى، زياده روى مكن.

۱۳۱۲۰.امام على عليه السلام :اگر به دوست خود اطمينان كردى، مقدارى از كارها و رازهاى خود را از او حفظ كن و براى خودت باقى نگه دار؛ زيرا ممكن است روزى از گفتن آنها پشيمان شوى.

۱۳۱۲۱.امام على عليه السلام :مبادا دوستت را چنان از خود برانى كه از دوستى با تو بيرون رود و قدرى از پيوند دوستيت را با او باقى بگذار تا به اتّكاى آن دوستى را از سر گيرد.

1.كذا في المصدر و الصواب «ينافس».

2.تحف العقول : ۳۷۰.

3.الأمالي للطوسي : ۳۶۴/۷۶۷.

4.غرر الحكم : ۳۹۷۹.

5.غرر الحكم : ۳۷۲۱.

6.غرر الحكم : ۲۶۸۷.